Moim marzeniem od wielu lat, była wędrówka po pewnych magicznych miejscach z mojego dzieciństwa, których obrazy utrwaliły się w mojej pamięci. Długo to trwało, ale wczoraj marzenie się spełniło. Choć już nie mam swojego "Szrocika", to mam fajnego kolegę, którego przekonałem do tej nostalgicznej wedrówki jego samochodem.
Zaczęliśmy ją od Boguszyna, gdzie jako ośmiolatek byłem na wakacjach i spędziłem je w dawnym dworku, gdzie mieszkali nauczyciele z pobliskiej szkoły podstawowej. Koleżnka mojej cioci z liceum pedagogicznego nas tam zaprosiła, a było to w czasach, gdy były nakazy pracy.
Dworek zapamietałem jako piękną budowlę z kolumienkami przy wejściu i dwoma drewnianymi wieżami, Z tyłu dworku był ładny park ze stawem, a w budynkach gospodarczych była dawna wozownia ze starymi bryczkami i kuźnia. Spałem w sali dworku na sienniku na parkiecie. Było super.
Obecnie z dworku pozostało wspomnienie, bo po likwidacji szkoły i przeniesieniu jej do pobliskiego Bronikowa, dworek przejął PGR, a ten... Dworek popadał w ruinę. Po upadku komuny resztę dworku przerobiono na świetlicę wiejską z płaskim stropodachem, która w niczym nie przypomina dawnego dworku.
Po zrobieniu kilku zdjęć pojechaliśmy do Bronikowa na spotkanie z obecnym dyrektorem Zespołu Szkół, który mieści sie w pięknie odrestaurowanym pałacu z XIX wieku, który został przebudowany w 1900 roku. Od 1848 r. do 1945 właścicielami dworu i ziem była niemiecka rodzina Forsterów z Leszna , którzy te dobra odkupili od polskiego właściciela. Forsterowie byli protestantami, ale uratowali katolicki zabytkowy kościół drewniany św. Franciszka z XVII wieku, który miał być rozebrany. Jednak w latach dwudziestych XX wieku został on pięknie wyremontowany i służy katolikom do tej pory. Drugim pozytywnym działaniem rodziny Forsterów, było to, że nikt ze wsi nie został wywieziony na roboty przymusowe do Niemiec w czasie okupacji.
Patronem szkoły jest ppor. Stefan Rysmann, który był kierownikiem szkoły przed wojną. W czasie kampanii wrześniowej został osadzony w Katyniu i zamordowany w Charkowie.
*
To co zostało z pięknego dworku. Ale są tam boiska sportowe. Po dawnych drewnianych budynkach gospodarczych nie ma śladu, a są już murowane z czasów PGR.
Powyżej drewniana rzeźba Powstańca Wilekopolskiego, a poniżęj dawna fabryczka płatków ziemniaczanych,
Figura św. Franciszka patrona kościoła i kapliczka przykościelna., a powyżej zabytkowy kościół.
Piekny pałac Forsterów zewnątrz i wewnątrz już jako szkoła.
Z sympatycznym dyrektorem szkoły z którym nadajemy na tych samych falach.
Kamień pamiątkowy upamiętniajacy patrona szkoły ppor. Stefana Rysmanna.
Było bardzo miło, ale pora ruszać w drogę do kolejmych miejsć z dzieciństwa, ale o tym już kolejnym razem.
