Jest to mój blog, który jest kontynuacją starego blogu "Wędrowiec, czyli Bies(z)Czady". Publikuję w nim swoje wędrówki z aparatem po zamkach, kościółkach, pałacach i innych ciekawych miejscach, jakich w Polsce, i nie tylko, nie brakuje.

27 wrz 2013

GERLITZ c.d.

     Popiłem sobie kawki w miłym lokaliku, powspominałem dawne czasy z wojska i moją ówczesną sympatię, więc pora ruszać dalej. 
*
Pora rozstać się z uroczą kelnerką, która wspomnienia z wojska we mnie obudziła.

    Masz rację Halszko, że Niemcy lubią ordnung i są legalistami. I tego im zazdroszczę, bo coś takiego z racji pochodzenia wielkopolskiego mam we krwi. Mierzi mnie bylejakość i "jakoś to będzie", bo najczęściej będzie gówno i to nie jakieś, a monstrualne.
    Lubię sobie pospacerować po starówkach starych miast, bo tam historia mnie łechce, a różne style architektoniczne wprawiają w dobry nastrój, gdyż mają swoją magię. Faktem jest Halszko, że wpompowano w Gerlitz duże pieniądze, ale się opłaciło. Nie ma już tego buro-szarego monstrom dedeerowskiego, a jest tętniące życiem piękne miasto.

*
           A to już wieża bramna z herbami miast, do których prowadziła droga. 
             *
           Zabytkowy kościół pofranciszkański. 
            *
          Ozdobny kamienny portal bramny i fontanna na rynku.  
           *
W drodze do ratusza. Kamienne  schody do sali ślubów w starym ratuszu.
*
Piękne kamienice z arkadami.
*
Dawny hotel i restauracja "Pod Jeleniem".
*
Kamienica z ozdobnym portalem i sam portal w zbliżeniu.
*
Kolejna kamienica i inny magiczny portal bramny kamienicy ze scenami biblijnymi.
*
Kamienica z płaskorzeźbami scen biblijnych.
*
Ozdobny portal z kartuszem herbowym. I kolejna kamienica z bajkowymi ornamentami.
            *
Ja przy fontannie i nie tylko.
*
Ja na schodach do sali ślubów.
*
Pora wracać na polską stronę do Zgorzelca. Też kamienice są odnowione, przynajmniej te od Gerlitz. Most wybudowano parę lat temu i służy tylko pieszym i rowerzystom.

    I na tym koniec mojej wędrówki po Gerlitz. W Zgorzelcu chciałem odwiedzić Muzeum  Łużyckie, ale było zamkniete... Jak to u nas.
*
W drodze na parking, czyli pożegnanie Gerlitz.
*
A to już za Zgorzelcem "Chata Kołodzieja"  o konstrukcji przysłupowej przeniesiona w elementach spod Turoszowa.
*
Front "Chaty Kołodzieja", obecnie zajazd.
*
"Chata Kołodzieja z prawej strony.

    
    Komu w drogę, temu paliwo do baku i dobre opony.... I wrażenia w sercu.

22 wrz 2013

GERLITZ

    Gerlitz jest częścią miasta Zgorzelca. Dzieli je Nysa i dwa mosty. Jeden dla ruchu samochodowego, a drugi tylko dla pieszych i rowerzystów. Po II Wojnie Światowej, przeprowadzono granicę Polski na Nysie i stąd podział dawnego Gerlitz na polski Zgorzelec. Oba miasta oszczędziły działania wojenne. Za PRL i NRD miasta żyły swoim szarym życiem i wiele zabytkowych domów niszczało. Dopiero upadek komuny i połączenie się Niemiec przyniosły dla Gerlitz nowy oddech, a ogromne pieniądze wtłoczone w odnowienie miasta przyniosły niesamowity efekt. Nie mogłem oderwać oczu od odnowionych kamieniczek i ulic. Chodząc po gerlitzkiej Starówce widzimy jej piękno zaklęte w domach, zaułkach, uliczkach. Tego się nie da opisać, więc trzeba zobaczyć na własne oczy. Przez te miasto idzie szlak św. Jakuba z podgłogowskiego Jakubowa i przebiega przez replikę Grobu Chrystusa i Domu Piłata. Po Gerlitz kursują tramwaje i nie mogę się nadziwić, że Niemcom się one opłacają a w naszej Jeleniej Górze, czy Legnicy zostały zlikwidowane. Nigdy tego nie pojmę. Mógłbym nadal ponarzekać, ale nie zmieni to faktu, że nie mamy tego praktycznego zmysłu co Niemcy. Nie widziałem też w Gerlitz żadnych reklam na murach uroczych kamieniczek jakich u nas pełno. Co kraj, to obyczaj i widać, że wiele jeszcze musimy się nauczyć od sąsiadów.
Fotorelacje
*
Widok na kościół św. Piotra i Pawła od strony Zgorzelca. Jest on zbudowanego z piaskowca . Obok brukowana uliczka obok kościoła.
*
         Boczne i główne wejście do kościoła.
            *
Ołtarz główny i chór z organami. Jest to protestancki kościół, przez to  skromny i bez pozłoty i taniego blichtru.
 *
Brukowane uliczki z pięknymi kamieniczkami.
         *
          Jeszcze jeden zaułek i jesteśmy przy Piekarni Jezus z uroczą kapliczką słupową.
              *
Kartusz z herbem piekarzy nad wejściem do sklepu piekarni.
*
Jeszcze jedna uliczka i malownicze kamieniczki, aby dojść do repliki "Grobu Chrystusa".
*
Wejście do Grobu Chrystusa i rzeźba Anioła strzegącego wejścia do ciemnej groty z sarkofagiem.
*
"Dom Piłata", obok ozdobne epitafium na ścianie dolnej kaplicy.
*
Wnętrze dolnej kaplicy Domu Piłata.
*
*

                               
Pomieszczenie gdzie szykują ciało Chrystusa przed złożeniem w grobie.
*
Kaplica na piętrze domu Piłata.
*
Kamienny stół w "Domu Piłata".
*
Po wyjściu z "Grobu Chrystusa"  mijamy kolejną narożną kamienicę.
*
Gerlitzki tramwaj.
*
*
A oto budynek Muzeum  Kultury.
*

     I na tym zakończę część pierwszą mojej wędrówki po Gorlitz. Pora nieco odpocząć i wypić sobie kawę w uroczej kawierence. Ta ładna czarnulka to barmanka i kelnerka zarazem i dlatego wybrałem ten lokalik, bo kelnerka była łudząco podobna do mojej sympatii z czasów "zaszczytnej"  służby wojskowej. No i odezwały się wspomnienia sprzed 45 lat.  Kolejna wędrówka następnym razem.