ŚWIĘTA, święta i po świętach

     Udane to były święta w rodzinnym gronie. Nieco męczące, ale fajne, a i prezenty były trafione. Na szczęście drugi dzień świąt zrobiliśmy sobie z Renią wolne od gości, a żeby nie gnuśnieć, odpaliłem Szrocika i pojechaliśmy na cmentarze, aby na grobach bliskich zapalić znicze i chwilę podumać. Pogoda była wiosenna i w niczym nie przypominała świąt sprzed laty ze śniegiem i mrozikiem. Pewnie klimat nam sie zmienia. Ot co.

       Zbliża się koniec roku więc czas na podsumowanie swoich sukcesów i porażek. Na szczęście porażek nie było, a i sukcesów też niewiele, bo i co może świat oczekiwać od emeryta, który zrobił już swoje i nie jest już taki wyrywny. A niech tam, niech się młodzi produkują, a starzy wypoczywają. Ale swoje marzenia udaje mi się realizować.

       Wiele w swoim życiu spieprzyłem, wiele marzeń i szans przepiłem, ale od trzydziestu lat żyję lepiej i na trzeźwo kieruję swoim losem. Niektórym najlepiej włosy wychodzą, mnie tylko siwieją, niektórym rodziny się rozpadły, albo rozjechaly po świecie, ale moja trzyma się razem, bo taka chyba nasza karma. I z tego jestem zadowolony, bo zawsze uważałem rodzinę jako wartość. I ten mijający rok był dla mojej rodziny łaskawy i pozwolił rozwiązać wiele problemów. I to jest chyba nasz i mój sukces, bo też nigdy nie odmawiałem pomocy, dobrej rady i miłego słowa.

*

*

Ja i moje dzieci - od lewej Ewelina, Ania, Piotrek i Basia.

*

*

Ja i moje wnuki - od lewej Karolinka, na kolanch Zuzia i Emilka, a obok Miłoszek.

*

Moje wnuki - od lewej Miłoszek, Zuzia, Emilka i Karolinka.

*

Syn Piotrek z Joasią, swoją narzeczoną.

*

Sebastian i Ewelina z dziećmi - Zuzią i Miłoszkiem.

*

Najstarsza córka Ania z córką Karolinką.

*

Ewelina i Sebastian.

*

     Kupiłem też prezent dla Szrocika - filtr powietrza i paliwa. Niech się też staruszek cieszy. A w Nowy Rok jadę sobie do kuzyna do Poznania i parę dni sobie posiedzę, a przy okazji filtr paliwa wymienię....