I OBY NAM SIĘ...

    Święta Bożego Narodzenia zbliżają się coraz szybciej. Lubię te święta, bo są bardziej rodzinne, bliscy sobie wybaczają dawne urazy i życzą sobie wszystkiego co najlepsze...

*

JA  RÓWNIEŻ  ŻYCZĘ WSZYSTKIM PRZYJACIOŁOM,  ZNAJOMYM  I NIEZNAJOMYM,  TYM CO DO MNIE ZAGLĄDAJĄ,  LUBIĄ  MNIE,  ORAZ TYM,  CO  ZA  MNĄ  NIE PRZEPADAJĄ -  ZDROWYCH,  RADOSNYCH  I  WESOŁYCH  ŚWIĄT,  OBFITEGO  STOŁU  I  TRADYCYJNYCH  DWUNASTU POTRAW  WIGILIJNYCH.  I  TEJ,  TAK  BARDZO NAM  POTRZEBNEJ  SERDECZNOŚCI  I  DYSTANSU  DO MINIONEGO  OKRESU.

*

   Chciałbym się podzielić pewnym miłym wydarzeniem, które zapoczątkowało 13 grudnia. Kolega przepisał moją niewydaną książkę o głogowskiej Solidarności 1980 - 1984, która istniała w maszynopisie (gdy ją pisałem nie miałem jeszcze komputera).  Ja już dawno straciłem nadzieję na jej wydanie. Ba, straciłem nawet serce do zabiegania o jej upublicznianie i kołatania do kolejnych drzwi. Kolega Darek jednak podjął starania i zaczął szukać sensownych sponsorów i ma dużą wiarę, że książka się ukaże po wielu latach "pułkownikowania". Przesłał mi ją mailem i zacząłem ją poprawiać, wygładzać i uaktualniać, gdyż wielu bohaterów z dawnych czasów już odeszło na drugi brzeg.

        Ponieważ jestem leniem, nałożyłem na siebie obwiązek codziennej pracy nad książką  i to przez minimum dwie godziny... Jak do tej pory wywiązuję się z postanowienia i zbliżam się do końca.  Jestem już pewien, że w Nowy Rok wejdę bez tego balastu.

     Nie będę pisał, dlaczego książka nie wyszła przez kilkanaście lat. Było, minęło.... Dla ciekawych powiem, że mój maszynopis jest ujęty w trzech pracach magisterskich i dwóch poważnych książkach hitorycznych. Krętymi jednak drogami wędruje łaska Pana i nieznane są jego zamysły...

     Dla poprawy nastroju i pewnego relaksu oglądam obrady sejmu i komentowanie ich przez polityków i dziennikarzy. Od dawna bowiem uważam, że nasz sejm stał się kiepskim kabaretem. 

    Ubawiłem się setnie, gdy posłanka Pawłowicz urządziła sobie z ławy poselskiej jadłodajnię i zajęła się konsumpcją. Szamała aż jej się uszy trzęsły... Poradziła sobie z kotletem i sałatką, ale nie zdążyła zdrowo beknąć dla zdrowotności gdy posypały się na nią gromy. Boże jakie padały okrutne słowa, którym posłanka ripostowała dzielnie, aczkolwiek rynsztokowo. Oberwało się nawet prezesowi Kaczyńskiemu, który ruszył w sukurs posłance i usłyszał: spadaj kurduplu... Oj działo się działo... Wcześniej jednak pani Pawłowicz obraziła po chamsku dziennikarkę i pewnego posła, bo cosik się jej pewne fakty popieprzyły...

     Jednego jestem pewien, że posłanka Pawłowicz nie powiedziała jeszcze ostatniego słowa i tylko patrzeć jak zacznie głośno puszczać wiatry, a na koniec wykasztani się przed trybuną sejmową. A co! 

     Jeno prezia mi żal, bo wygląda mi biedaczek, że jest mocno skofudowany i sprawia wrażenie, że nie panuje już nad swoimi posłami. Za to ci, trzymają się mocno.

      Na drugi dzień było prawienie sobie grzeczności przy opłatku, ale jak zwykle zawiedli posłowie PiS, bo tylko mała delegacja ich była. Jest bowiem powszechnie wiadomo, że PiS woli łamać kołem, niż z innymi opłatkiem.

      Najważniejsze, że poczyniłem już zakupy swojskich wędlin, oporządziłem karpie, których dzwnoka czekają w zamrażalniku na wigilię, ugotowałem już świąteczny bigos... Mój bigos. Choinkę żona ubrała, a ja czekam na smażenie karpi przed wigilią, bo to moje zadanie....

     No to na zdar rebiata i oby nam się dobrze działo.