XIX GŁOGOWSKIE KONFRONTACJE LITERACKIE

     To już XIX Głogowskie Konfrontacje Literackie, czyli weszliśmy w wiek dojrzałej młodości. Lecą latka, lecą i nie można tego ukryć, ale należy być dumnym, że młodych adeptów pióra przybywa, a i dojrzałych poetów nie brakuje. Lubię te konfrontacje, bo są możliwością spotkania znajomych, przyjaciół po piórze i poznania nowych.

                                           BENEFIS KASI SWĘDROWSKIEJ

      W tym roku konfrontacje zacząłem od benefisu znanej poetki, polonistki z I LO  w Głogowie i nie tylko, albowiem Kasia jest kobietą renesanu, a nawet instytucją, co już samo w sobie powala na kolana. Bo o Kasi można powiedzieć samo dobro, czyli że:

Kasia uczy, śpiewa, deklamuje,

Wiersze pisze i teksty, a nawet stepuje,

A jak by się bardziej sprężyła,

To by i zatańczyła,

A gdyby jeszcze  zechciała,

To by i zarapowała.

***

No i zaczął się benefis Kasi.

Bartek zapowiada,

Krzysiu oklaskuje,

Kasia cosik myśli, 

Iza fotografuje.

*

Krzysiu Jeleń zaczyna maglować Kasię. Pikanterii dodaje fakt, że Krzysiu jest prezesem GSL, a Kasia zastepcą. Jedno jest pewne, że taki numer w partii politycznej by nie pszeszedł, bo oni nie maglują, ale denerwują.

*

 Kasia pisze wspaniałe teksty do piosenek i śpiewa, więc nic dziwnego, że fajny zespół jej przyjaciół wziął ja do tercetu.

Było miło, ale szybko się skończyło.

*

A to już zespół i duet młodych piosenkarek.

Śpiewają oczywiście piosenki Kasi.

*

A to już sympatyczna i ładna,

 Magda... czyta wiersze Kasi.

I jedno jest pewne,

Że nic nie skitwasi.

*

Bartek robi za konferansjera i podłączył się do Magdy ze swoim pochwalnym peanem na cześć Kasi. Bartek,  jak mawia, w życiu napisał dwa wiersze - po pierwszym jako szesnastolatek omal nie stracił dziewczyny, ale ten mu jakoś wyszedł

Bo Kasia jego nauczycielką od polskiego była,

 I cosik pewnie Bartka w szkole nauczyła,

Chłopina jakoś się spięła,

 I coś tam namodziła.

*

A to już chór Gospel spiewa piosenki Kasi.

Oj działo się działo,

A i Kasi coś z oczu kapało.

*

Nie mogło zabraknąć innych peanów od głogowskich poetów, a nawet szef Klubu Batalionowego Stefan w jajcarskim kapelutku na cześć Kasi coś napisał i zadeklamował.

           

Emil toże coś namodził,

Bo i co mu w końcu szkodzi,

Ale Piotrek, poeta szanowany,
Napisał dla Kasi prawdziwe peany.

*

A później moi mili były kwiaty, miłe słowa,

A i Kasia miła na torta nas zaprosiła,

A ważył on osiem i pół kilo,

Tak, że dla wszystkich starczyło.

Był też szampan wyśmienity,

Dla każdego chłopa i każdej kobity.

Lecz ja, jako nietrunkowy, toże zaszalałem,

I dwa kawałki tortu wszamałem,

I suszone daktyle - diabli wiedzą czyje.
*

Nie zabrakło oczywiście na benefisie promocji pierwszego tomiku wspaniałych wierszy Kasi. Wcześniej jej wiersze można było znaleźć w almanachach, czasopismach, na internecie, etc...

 Dumny jestem z tego tomiku i serdecznej dedykacji od serca, do serca. Wzruszyłem się, że tak jestem przez Kasię postrzegany.

Bo jestem przecież tylko robaczek boży mały,

A w dedykacji prawie, że peany.

     Dzisiaj kolejny dzień konfrontacji i wybieram się na spotkania ze znanymi publicystami. A co! Przecież mi się należy po tygodniu zapier... przy przeprowadzce syna, zakupu dla młodych po różnych hiper-super marketach i nie tylko. A i z wnuczkiem Miłoszkiem jeździłem na dni otwarte do przedszkola, gdzie będzie chodził od września.